Moje pierwsze życie

Przeprowadzka do Finistère nie oznacza wyprowadzki ze Szwecji. Każdy, kto chodził po świecie wystarczająco długo wie, że człowiek nigdy nie opuszcza czegoś do końca. Niezależnie od tego, ile razy uda się po nowe, stare nigdy go nie odstąpi.

Człowiek nigdy nie zostawia gdzieś swego życia, ma je ciągle ze sobą. Nie porzuca siebie samego, a tym samym – swoich najbliższych.

Bodil Malmsten

Urodzona w 1944 roku, jak Pippi Långstrump.” Bodil ze śnieżnej, górzystej Norlandii… Zaczyna się jak w bajce, od ciepła domowej kuchni i małej dziewczynki o rudych włosach, której babcia ze strony matki urodziła się w chłopskiej izbie, a dziadek ze strony ojca – w pałacu obok hotelu Grand w Sztokholmie. To opowieść o granatowych wiosnach, poszukiwaniu domu i wiecznej podróży. Po jej przeczytaniu sami mamy ochotę wsiąść do pociągu i pojechać na północ…

Bodil Malmsten napisała wspaniałą książkę. Te krótkie, pozbawione chronologicznego porządku opowiadania opisują nie tylko Bjärme w latach pięćdziesiątych, ale również człowieka, jego życie, nadzieje i poszukiwania.
„Länstidningen Östersund”

Książka, którą łatwo polubić. To trochę odmienna opowieść o dzieciństwie, które nie istnieje w innej formie niż tylko jako ciąg złożonych wspomnień. Takie dzieciństwa nosimy w sobie wszyscy i każdego dnia odnosimy się do nich na tysiąc różnych sposobów.
„Helsingborgs Dagblad”

Bodil Malmsten (ur. 1944) – szwedzka poetka, pisarka, autorka sztuk teatralnych. Uhonorowana wieloma prestiżowymi nagrodami literackimi w Skandynawii. Obecnie mieszka we Francji.

Bodil Malmsten, Moje pierwsze życie
tłum. Beata Walczak-Larsson
Wydawnictwo Literackie 2009
Premiera: 11 marca