Hohaj to dwie historie o miłości rozgrywające się w magicznej przestrzeni dalekiej Północy. Kobieta zrozpaczona śmiercią ukochanego wyrusza na śnieżne pustkowia dalekiej krainy Hohaj, gdzie zima trwa niemal cały rok.
Niespodziewanie trafia tam na ślady poruszającej historii sprzed kilkudziesięciu lat. Poznaje losy tajemniczego włóczęgi Arona oraz Iny, która po raz pierwszy sprzeciwia się upokarzającemu ją ojcu.
Lato wybucha w Hohaj tylko na krótką chwilę. Czy Aron i Ina zdążą się pokochać? Czy miłość może odwrócić zły los? Czy jest w stanie odkupić zbrodnię i zmazać hańbę? Czy jest silniejsza niż śmierć?
Pełna liryzmu, niezwykle przejmująca opowieść o miłości, bólu i tęsknocie.
Magnus Eriksson, „Svenska Dagbladet”
Jedna z najpiękniejszych zakochanych par we współczesnej literaturze szwedzkiej.
Marie Peterson, „Göteborg-Posten”
Elisabeth Rynell urodziła się w Sztokholmie w 1954 roku, obecnie mieszka w Umeå. Zadebiutowała w 1975 roku zbiorem wierszy Lyrsvit m.m. gnöl. Tworzy zarówno poezję, jak i prozę. Jest autorką dwunastu książek.
Jej powieść Hohaj została entuzjastycznie przyjęta przez szwedzkich czytelników. Uhonorowano ją literacką nagrodą gazety „Aftonbladet”, a także nagrodą Powieść Szwedzkiego Radia. W roku 2005 na jej podstawie nakręcony został film Schneeland (Kraina Śniegu).
Fragment:
Całe lato była blisko niego. Siedziała i patrzyła na niego, gdy myślała, że on śpi. A teraz nie przychodziła. Znikła. Teraz, kiedy między nimi rozciągnie się cała olbrzymia zima. A w tych rejonach zima nie była porą roku. Była kontynentem. Tego Aron już się nauczył.
Gdy Aron już wszystko spakował i ułożył w równy stos w szałasie, udał się, z biegnącym na przedzie Kudłaczem, aby dojrzeć koni. Ogarnęła go melancholia. Wszystko, co robił, robił ostatni raz. Ostatni raz szli z Kudłaczem odszukać konie, przeliczyć je i sprawdzić, czy nic im się w nocy nie przydarzyło. Powstała ścieżka, droga, którą wydeptał w lesie. Jeśli w przyszłym roku powróci jako pastuch, ścieżka nadal tu będzie. Wydeptał tu sobie cały świat w lesie. Swoimi wędrówkami, miejscami, gdzie odpoczywał i mieszkał, gdzie łowił ryby i palił ognisko, narysował nową mapę na tej, którą nosił w kieszeni i którą odrysował u sklepikarza. To była mapa krainy, która była jego domem, powrotem do domu. Zdał sobie nagle z tego sprawę. Nie wiedział, jak duży udział w tym powrocie do domu miała Ina. Znajdowała się oczywiście na mapie, była ważnym miejscem – czy też raczej przenikała wszystkie miejsca jak wiatr, tak, pomyślał, właśnie jak wiatr.
Z Kudłaczem u boku obchodził teraz swoje miejsca i przygotowywał je na zimę. Przykrył swoje palenisko, złożył paliki, zabezpieczył zapas drewna, zebrał przybory do łowienia ryb i inne drobiazgi, które leżały wokół. Gdy skończył, usiadł w wysprzątanym szałasie i czekał. Czekał na powrót do domu, na mężczyzn, na Inę. Nie wiedział już na co. Ciężko było określić położenie słońca pod szarymi chmurami, a ponieważ ten dzień odbiegał od innych, ustalenie godziny sprawiało jeszcze większe trudności. Ale uważał, że było już dość późno i że powinni wkrótce nadejść. Udało mu się rozpalić ogień na deszczu. Na pewno będą chcieli napić się kawy po wędrówce.
Kudłacz siedział obok niego i na długo, zanim Aron cokolwiek usłyszał czy zauważył od strony lasu, pies zaczął strzyc uszami.
– A więc nadchodzą? – rzekł Aron, na wpół do siebie, gdy to zobaczył. – Czy to oni?
Nie wiedział, co począć z rozczarowaniem, które poczuł. Teraz się potwierdziło: nie przyszła i nie przyjdzie. Usunął tę myśl na bok, a skoncentrował się na oczekiwanym powrocie do domu. Wiedział, że gdy już będzie w domu, jej nieobecność przesłoni wszystko inne. Odciśnie się na jego zimie, zatruje go niepokojem.
Elisabeth Rynell Hohaj
przełożyła Ewa Mrozek-Sadowska
wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2009
informacje dodatkowe: seria Terytoria Skandynawii, format 140 x 205 mm, 198 stron, oprawa miękka
ISBN 978-83-7453-894-7
cena detaliczna: 34 zł
planowany termin wydania: 2 lutego 2009