Dwugłos o złu

Dlaczego zło dotyka właśnie mnie? Czym ono jest? Dlaczego jest? Autor, idąc śladami Józefa Tischnera i Leszka Kołakowskiego, stara się rzucić nieco światła na ten trudny problem. Obaj myśliciele są zgodni co do tego, że przekonanie o możliwości całkowitego wyeliminowania zła jest nieprawdziwe.

Nie jest ono błędem, niedoskonałością, ale czymś, co stale towarzyszy człowiekowi. Człowiek nie jest tylko jego ofiarą, ale kimś, kto zarówno zła doznaje, jak i zło zadaje. Czyniąc zło, człowiek zgłasza swój akces do odwiecznego łańcucha: zło zadane – cierpienie – chęć odwetu – zło zadane…

Zbyszek Dymarski (ur. 1960) – absolwent elektroniki na Politechnice Gdańskiej i filozofii na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Uczeń księdza Józefa Tischnera. Zajmuje się problematyką z pogranicza filozofii i kultury współczesnej. Pracuje na Uniwersytecie Gdańskim. Publikował artykuły między innymi na łamach „Logosu i Etosu”, „Tytułu”, „Znaku” oraz „Przekroju”.

Zbyszek Dymarski Dwugłos o złu. Ze studiów nad myślą Józefa Tischnera i Leszka Kołakowskiego
wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2009
informacje dodatkowe: 320 stron, format 140 x 225, oprawa broszurowa szyta nićmi
ISBN 978-83-7453-887-9 ; EAN 9788374538879
cena detaliczna: 39 zł
planowany termin wprowadzenia do dystrybucji: 2 lutego 2009

Fragment: Wstępna prezentacja
1. Pytanie o zło istotne
Gdy myślimy o złu, myślimy o czymś nie takim jak trzeba, o czymś, co stoi w opozycji do dobra, co mu się przeciwstawia, a nawet zaprzecza i co je niszczy. Ale gdy chcemy jeszcze dokładniejszej informacji, czym jest zło, okazuje się, że jego natura wymyka się prostym schematom pojęciowym. Zło trudno uchwycić, powiedzieć: „to jest to”, a następnie opisać. Spowija je mgła niejasności i niejednoznaczności. Istnieje wiele koncepcji starających się rozjaśnić naturę zła. Zasadniczo można je sprowadzić do następujących: zło moralne, zło fizyczne, destrukcja i zło metafizyczne.

Zło moralne to zło uczynione, to czyn lub zamiar czynu mający na celu złamanie zasady etycznej, w języku religijnym to zło nazywane jest grzechem. Z kolei zło fizyczne, czy cierpienie, to zło doznane. Nie przychodzi ono do człowieka za jego sprawą, lecz go niespodziewanie dosięga. Niedoskonałość polega na tym, że coś jest ułomne, wybrakowane, że mogłoby być lepsze, doskonalsze, a nie jest. Jeśli jest konsekwencją użycia przemocy wobec czegoś, co już istniało, miało jakąś postać, wówczas może być ono określane jako destrukcja. Na przykład dom jest dobry, gdy jest cały, dom w ruinie jest złem.
I wreszcie zło metafizyczne to zasada zła, to najgłębsza jego przyczyna. To jest to zło, w którym wszystkie inne rodzaje zła mają swój początek. Można powiedzieć też, że to ten rodzaj zła, który pozostałby nawet wtedy, gdyby ludzie zaczęli przestrzegać wszystkich norm moralnych.
Problem zła zajmuje również Józefa Tischnera. Poszukuje on odpowiedzi na pytanie o naturę zła i jego przyczyny.(…)